Është një video, e cila është bërë virale në internet, në të cilën një djalë i ri nga nga ana e Juventusi, gjatë gjithë kohës me shpinën nga fusha, që padyshim i intereson pak, i drejtohet Romelu Lukakut me fraza tmerrësisht raciste. I raportojmë këto, po, sepse nuk është më rasti të mbyllësh sytë përballë një kërdie të tillë: dëgjon sharjet e zakonshme raciste dhe menjëherë pas kësaj, “majmun i ndyrë” dhe “zezak”. Nëse kjo është apo jo ajo që shkaktoi tërbimin e Romelu dhe çoi në zhurmën e turpshme përfundimtare të Juventus-Inter në këtë kontekst, ne nuk jemi me interes. Pse? Për shkak se fusha është shumë më e gjerë, ka të bëjë me një edukim në brohoritje dhe respekt për kundërshtarin që nuk ekziston më, nëse ka pasur ndonjëherë, dhe që degjeneron nga java në javë me episode gjithnjë e më pak edukuese.
Juve-Inter është vetëm rasti më i fundit dhe vjen vetëm pak orë pas shpërthimit të ashpër dhe të drejtë të Aurelio de Laurentiis ndaj tifozëve të tij, ose më saktë, asaj pjese të tifozëve të Napolit që, gjatë ndeshjes kundër Milanit, kishin menduar të protestonin sipas mënyrës së tyre. Delikuentët, siç i quajti numri një i klubit napolitan, të cilët duhet të dëbohen menjëherë nga stadiumet. Ne specifikojmë: përgjithmonë. Atyre u pëlqen fëmija racist në Allianz Stadium.
Ai i ultrasve është një problem që po zvarritet prej disa kohësh dhe nuk kufizohet vetëm në racizëm. Fyerjet ksenofobike ndaj Stankovic janë të kohëve të fundit, por i gjori Mihajlovic ishte gjithashtu viktimë e tyre në të kaluarën, nga ultrasit e Romës dhe thirrjet e Lazios janë po aq të freskëta. Kjo për të kufizuar veten kur nuk kemi kaluar te faktet, siç ndodhi në rrugë mes tifozëve të Romës dhe Napolit dhe, më tej në kohë, jashtë Meazza-s midis atyre të Interit dhe Napolit, i plotësuar me një vdekje. Të gjitha episodet që i atribuohen të njëjtit kancer, atë mënyrë të përjetimit të tifos, le t’i quajmë kështu, shumë të lakuar, sigurisht pasionante, jo rrallëherë të dhunshme. Këtu nuk flasim për infiltrimin mafioz apo të botës së krimit, të cilat nuk janë aq të rralla tek ultrasit dhe shantazhet që shpesh i nënshtrohen kompanitë nga mbështetësit e organizuar.
Kësaj nuk mund të mos i shtojmë edhe disa pankarta të dhunshme dhe kërcënuese që janë shfaqur aty-këtu në Itali dhe kërcënimet që u drejtohen lojtarëve të konsideruar “tradhtarë”, i fundit prej të cilëve është Nicolò Zaniolo, pak a shumë i detyruar të emigrojë nga Roma. Këtu: ka ardhur koha për të thënë mjaft. Me sanksione të rënda dhe definitive, me masa drastike, shembullore. Nëse problemi janë zonat e ultrasve, ato duhet të mbyllen pa frikë.
Në këtë kuptim, për të qenë edhe më të qartë, sanksionet e vendosura për rastin Stankovic dhe thirrjet antisemite të mësipërme janë shumë më tepër se qesharake. Gjoba e vendosur ndaj Romës – tetë mijë euro – është e padrejtë ndaj klubit (duhet rishikuar përgjegjësia objektive që i nënshtron klubet ndaj kërcënimeve të mëtejshme) dhe vështirë se ndëshkuese. Skualifikimi me kusht i zonës ultras të Lazios është, nëse është e mundur, edhe më i keq.
Një përkëdhelje që nuk i prek as ultrasit dhe që nuk ndihmon për të ndryshuar zakonet e tyre jo të shëndetshme. Nëse zgjidhja mund të jetë ajo që dëshiron de Laurentiis ose nëse nevojitet diçka tjetër, nuk na takon ne ta themi. Por sigurisht diçka duhet bërë, duhet bërë menjëherë dhe duhet bërë pa parë askënd në sy. Që futbolli të mos bëhet një Perëndim i largët ku të gjithë mund të ndjehen të lirë të bëjnë atë që duan.
